De capaciteit van het gemaal is nu zo groot dat de molens in de polder niet meer nodig zijn. De uitbreiding van het gemaal is het zuidelijke deel van het huidige gebouw: samen met het noordelijke deel werkzaam in deze periode. .

In 1924 is de gasmotor versleten en maakt plaats voor een stoommachine. In het ketelhuis installeert men twee stoomketels en buiten komt de huidige schoorsteen .

In 1939 wijzigt men het oude, noordelijk deel: er komen twee elektromotoren ter vervanging van de stoommachines. Ook ontruimt men het ketelhuis en breekt de schoorsteen af. 1971: De Dienst voor het Stoomwezen keurt de stoomketels af. Als noodvoorziening komt er een dieselmotor die de pomp aandrijft. In 1977 pompt het gemaal voor het laatst en komt er een nieuw pompstation bij Wervershoof. De polder "Vier Noorder Koggen" wordt tot een groter droogleggingsgebied gerekend. In 1981 komt het gemaal op de lijst van historische monumenten en gebouwen. In 1985 is ketel 4 in orde gemaakt en goedgekeurd en staat deze weer aan de basis van de aandrijving van de machines in het gebouw. Het gebouw wordt dat jaar na restauratie geopend als het Nederlands Stoommachinemuseum.

Inleiding
Terug
De collectie van het Nederlands Stoommachinemuseum